Η Διαταραχή Πανικού με ή χωρίς αγοραφοβία εντάσσεται στις αγχώδεις διαταραχές. Οι αγχώδεις διαταραχές εμφανίζονται πιο συχνά από οποιαδήποτε άλλη ψυχολογική διαταραχή στο γενικό πληθυσμό. Η Διαταραχή Πανικού ορίζεται σαν μια διακριτή περίοδος έντονου φόβου ή ενόχλησης που συνοδεύεται από σωματικά συμπτώματα. Η κρίση έχει ξαφνική έναρξη και γρήγορα φτάνει σε ένα αποκορύφωμα έντασης (συνήθως δέκα λεπτά ή λιγότερο). Συνοδεύεται από μια αίσθηση επικείμενου κινδύνου ή καταστροφής και από μια τάση φυγής.

Τα συμπτώματα της διαταραχής πανικού είναι τα εξής:

Τα άτομα που υποφέρουν από κρίσεις πανικού χαρακτηρίζονται ως τελειομανείς, ιδιαίτερα αγχώδεις, αποφεύγουν την κοινωνική επαφή ή έχουν κακοποιηθεί στην παιδική τους ηλικία. Άλλοι παράγοντες μπορεί να είναι ακόμη και η σωματική ή ψυχική υπερκόπωση.

Σε πολλές περιπτώσεις οι κρίσεις πανικού συνοδεύονται και από αγοραφοβία ως μια προσπάθεια του ατόμου να ελαττώσει τις πιθανότητες επανεμφάνισης κρίσεων.
Με τον όρο αγοραφοβία περιγράφεται το άγχος και ο φόβος που διακατέχεται το άτομο όταν βρίσκεται σε μέρη "που η διαφυγή μπορεί να είναι πολύ δύσκολη ή όπου μπορεί να μην υπάρχει διαθέσιμη βοήθεια στην περίπτωση εκδήλωσης κρίσης πανικού"..

Έρευνες υποστηρίζουν ότι το 4% του πληθυσμού υποφέρει από σοβαρές και συχνές κρίσεις πανικού. Στις γυναίκες η πάθηση είναι 2 έως 3 φορές συχνότερη σε σύγκριση με τους άντρες. Η ηλικία εμφάνισης είναι συνήθως τα 20-40 έτη.

Θεραπεία

Η αντιμετώπιση των κρίσεων πανικού γίνεται κυρίως με ψυχοθεραπεία και σε ειδικές περιπτώσεις ακολουθείται και φαρμακευτική αγωγή.

Η ψυχοθεραπεία έχει ως στόχο το άτομο να μάθει να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τις κρίσεις πανικού και σταδιακά να αυξήσει τις δραστηριότητες του. Πολλά άτομα πιστεύουν ότι δεν μπορούν να θεραπευτούν από τις κρίσεις πανικού και αυτή η πεποίθηση εμποδίζει την θεραπεία. Έρευνες έχουν δείξει ότι το 80% των ατόμων με διαταραχή πανικού σημείωσε σημαντική και διαρκή βελτίωση.