Οξύ Έμφραγμα του Μυοκαρδίου
Φυσικά από το πόνο στο στήθος !!! Μπορεί να ξεκινήσει με στηθαγχικές κρίσεις από μερικές ώρες ή μέρες (ασταθής στηθάγχη). Η διάρκεια του στηθαγχικού πόνου συνήθως είναι 5 – 10 λεπτά, εάν όμως υπερβεί τα 20 λεπτά, είναι πολύ έντονος, δέν υποχωρεί με τη λήψη υπογλωσσίων νιτρωδών δισκίων και συνοδεύεται από γενική δυσφορία, λιποθυμική τάση, κρύο ιδρώτα, εμετό ή τάση για εμετό τότε θεωρείται οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και πρέπει να πάτε αμέσως στο εφημερεύον νοσοκομείο. Πολλές φορές δεν έχουμε αυτή τη τυπική εικόνα αλλά μπορεί να υπάρχει ένα ή κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι όσο πιο γρήγορα φτάσετε στο νοσοκομείο τόσο μεγαλύτερο θα είναι το "κέρδος" σας για πολλούς λόγους. Θα έχετε τη κάλυψη για οποιαδήποτε επιπλοκή καθώς και τη παρακολούθηση στην Εντατική Μονάδα Εμφραγμάτων. Εάν φτάσετε στο νοσοκομείο σε λιγότερο από 6 ώρες από την έναρξη του πόνου, θα έχετε τη δυνατότητα να υποβληθείτε σε θρομβόλυση, μία μέθοδο που διαλύει το θρόμβο μέσα στο αγγείο που προκάλεσε το έμφραγμα και να γλιτώσετε ένα σημαντικό τμήμα του μυοκαρδίου από βέβαια νέκρωση.
Πώς πρέπει να συνεχίσουμε τη ζωή μας όμως μετά από ένα έμφραγμα μυοκαρδίου;
ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ: Πολλές φορές φεύγοντας από το Νοσοκομείο νοιώθετε κάποιο φόβο, ένα άγχος ή ίσως και να μελαγχολήσετε σκεπτόμενοι ότι ο τρόπος ζωής σας ή το μέλλον σας έχουν διαταραχθεί. Αυτό είναι φυσιολογική αντίδραση και σύντομα θα το ξεπεράσετε και θα ξανακερδίσετε την αυτοπεποίθησή σας. Πρέπει να είστε βέβαιοι ότι ο γιατρός σε καμιά περίπτωση δεν θα αποφάσιζε να σας στείλει σπίτι αν δεν ήσασταν απολύτως καλά. Θα κάνετε προσωπική προσπάθεια να πιστέψετε ότι θα γίνετε καλά όπως και πρώτα, κάτι που συμβαίνει στη πλειοψηφία των αρρώστων.
ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ: Συνεχίζονται οι δραστηριότητες που άρχισαν από το νοσοκομείο δηλ. σταδιακή κινητοποίηση, βάδισμα μέσα στο σπίτι, αυτοεξυπηρέτηση κλπ. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται το πρόβλημα της δυσκοιλιότητας διότι η σχετική καταβολή προσπάθειας στις κενώσεις μπορεί να προκαλέσει στηθαγχικές κρίσεις αλλά και το σπουδαιότερο επικίνδυνες βραδυαρρυθμίες. Θα ακολουθήσει επανεκτίμηση του ασθενούς από τους γιατρούς που τον νοσήλευσαν δέκα μέρες μετά την έξοδό του από το νοσοκομείο και θα υποδειχθούν οι σχετικές ασκήσεις και η γυμναστική ή το βάδισμα που θα μπορέσει να υποβληθεί ο εμφραγματίας.
ΑΣΚΗΣΗ: Ένα καλό είδος άσκησης είναι το βάδισμα με κανονικό ζωηρό βήμα, χωρίς διακοπή, υπό κανονικές συνθήκες θερμοκρασίας (περίπου 20 βαθμούς) και υγρασίας. Συνιστάται προοδευτική αύξηση της διάρκειας και της ταχύτητας του βαδίσματος, έτσι ώστε αρχίζοντας από 500 μέτρα σε 5-10 λεπτά τις πρώτες μέρες, να φθάσει ο εμφραγματίας να περπατά τουλάχιστον 4-5 χιλιόμετρα σε μία ώρα, ύστερα από 2-3 μήνες. Πρέπει να τονιστεί ότι δεν ισχύουν τα ίδια για όλους τους εμφραγματίες, αλλά η αποκατάσταση θα γίνεται υπό στενή καρδιολογική παρακολούθηση. Εάν στις καθημερινές του δραστηριότητες και στο βάδισμα δεν υπάρχουν ενοχλήματα τύπου στηθάγχης τότε θα μπορεί να έχει φυσιολογική σεξουαλική ζωή.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ: Έξι έως οκτώ εβδομάδες μετά το έμφραγμα γίνεται μια πλήρης δοκιμασία κόπωσης, με την οποία εκτιμάται η ικανότητα για κόπωση τους ασθενούς και την απόφαση της επιστροφής στην εργασία θα πάρει ο καρδιολόγος. Παράλληλα θα ληφθούν υπόψιν διάφοροι παράγοντες: ιατρικοί, ψυχολογικοί, κοινωνικοί, οικονομικοί, το είδος της εργασίας κλπ.
