Η Ελκώδης κολίτιδα είναι ένα είδος φλεγμονώδους εντεροπάθειας που οδηγεί σε συχνές κινήσεις του εντέρου και διάρροια που συνοδεύεται από αίμα ή βλέννα˙ άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν απώλεια βάρους, κοιλιακές κράμπες, αναιμία, πυρετό και κόπωση. Κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά τι είναι αυτό που πυροδοτεί την ελκώδη κολίτιδα, αλλά φαίνεται να είναι ένας συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.

H συμβατική θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή ή εγχείρηση. Ωστόσο, και οι δύο επιλογές εμπεριέχουν κίνδυνο και δεν είναι πάντα αποτελεσματικές. Μάλιστα, 40-60% των ασθενών δεν θα ευεργετηθούν από τις διαθέσιμες θεραπείες (J Clin Gastroenterol, 2007; 41: 799-809).

Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, που τόσοι πολλοί ασθενείς στρέφονται σε εναλλακτικούς τρόπους για να αντιμετωπίσουν με φυσικό τρόπο την ελκώδη κολίτιδα.

Διατροφικές στρατηγικές

• Ασχοληθείτε με τις ελλείψεις στη διατροφή. Προσδιορίζοντας και διορθώνοντας τις διατροφικές σας ελλείψεις, σε συνεργασία με έναν εξειδικευμένο επαγγελματία σε θέματα υγείας, ίσως βελτιωθούν τόσο συγκεκριμένα συμπτώματα όσο και γενικότερα η υγεία σας. Χρήσιμα διατροφικά συμπληρώματα είναι οι βιταμίνες Α, C, E και Κ, καθώς και η βήτα-καροτίνη, το φολικό οξύ, το μαγνήσιο, το σελήνιο και ο ψευδάργυρος (Altern Med Rev, 2003; 8:247-83).
• Αποκλείστε την πιθανότητα τροφικής αλλεργίας. Αν και οι γιατροί συνεχίζουν να θεωρούν αβάσιμη κάθε σύνδεση μεταξύ τροφικής αλλεργίας και ελκώδους κολίτιδας, αυτό είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να ελέγξετε. Ασθενείς που έπασχαν από ελκώδη κολίτιδα και ξεκινούσαν μία ειδική διατροφή στην οποία εξαιρούνταν συνήθη αλλεργιογόνα τρόφιμα, είχαν σημαντικά λιγότερα συμπτώματα (διάρροια και αιμορραγία του ορθού) σε σύγκριση με ασθενείς που ακολουθούσαν τη συνήθη διατροφή. Τα τρόφιμα που είναι πιο πιθανό να πυροδοτούν συμπτώματα περιλαμβάνουν γαλακτοκομικά, χοιρινό, ντομάτες, πικάντικα φαγητά, εσπεριδοειδή, μήλα, σταφύλια και οστρακοειδή (S Afr Med J, 1995; 85: 1176-9). Αποφεύγοντας αμινοξέα που περιέχουν θείο (όπως αβγά, τυρί, πλήρες γάλα, παγωτά, μαγιονέζα, γάλα σόγιας, κρασί, μεταλλικό νερό και σταυρανθή λαχανικά) μπορείτε επίσης να κατευνάσετε τα συμπτώματα και να μειώσετε το ρυθμό επιδείνωσης (Altern Med Rev, 2003; 8: 247-83).
• Αυξήστε τις φυτικές ίνες. Ελάχιστες φυτικές ίνες αυξάνουν τον κίνδυνο ελκώδους κολίτιδας, έτσι μία δίαιτα πλούσια σε φυτικές ίνες μπορεί να προστατέψει από την ασθένεια (Digestion, 1989; 44:217-21). Συγκεκριμένα, το ψύλλιο (psyllium husks) (4-10 γραμ. δύο φορές την ημέρα) και τα δημητριακά (10γραμ. δύο φορές την ημέρα) μπορεί να είναι ιδιαιτέρως ευεργετικά (Altern Med Rev, 2003; 8: 247-83). Κατά τη διάρκεια ξεσπασμάτων, ωστόσο, οι ίνες ίσως θα πρέπει να μειωθούν μέχρι να υποχωρήσει η φλεγμονή.
• Περιορίστε τη ζάχαρη και τα λίπη. Υψηλή πρόσληψη ζάχαρης και ζωικών λιπαρών σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ελκώδους κολίτιδας (Gut, 1997; 40: 754-60).
• Πάρετε προβιοτικά. Σε μια διπλή- τυφλή μελέτη σε 116 άτομα που υπέφεραν από ελκώδη κολίτιδα, η θεραπεία με ένα μη παθογόνο στέλεχος του Escherichia coli ήταν τόσο αποτελεσματική όσο και η χαμηλή δόση mesalazine για τον έλεγχο των συμπτωμάτων και την διατήρηση της ύφεσης. Και τα δύο πέτυχαν περίπου 70% ύφεση, που διήρκησε γύρω στους 6 μήνες κατά μέσο όρο (Lancet, 1999; 354: 635-9). Ένας συνδυασμός που χρησιμοποιεί τέσσερα στελέχη Lactobacillus, τρία στελέχη Bifidobacterium και ένα στέλεχος Streptococcus έχει επίσης αποδειχθεί ευεργετικός (Drugs, 2006; 66: 1371-87).
• Δοκιμάστε EFAs (απαραίτητα λιπαρά οξέα). Τα συμπληρώματα διατροφής με ιχθυέλαια πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή και να περιορίζουν την ανάγκη για αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, μελέτες δείχνουν ευεργετικά αποτελέσματα σε ασθενείς που πάσχουν από ελκώδη κολίτιδα (Altern Med Rev, 2003; 8: 247-83). H προτεινόμενη δόση είναι 1-2 γραμ. EPA/DHA τρεις φορές την ημέρα.
• Άλλα θρεπτικά συστατικά. H Βρομελαίνη (bromelain, 1,5-1γραμ. δύο φορές την ημέρα), η κουερσετίνη (quercetin, 500 μιλιγκράμ δύο ή τρεις φορές την ημέρα) και η γλουταμίνη (glutamine, 1.5-3 γραμ. κάθε μέρα) μπορούν βοηθήσουν στη βελτίωση των συμπτωμάτων της κολίτιδας (Altern Med Rev, 2003; 8: 247-83).

Άλλες φυσικές θεραπείες

• Βότανα. Η ρητίνη του Boswellia serrata (Ινδικό λιβάνι) είναι ένα παραδοσιακό Αγιουρβεδικό φάρμακο για φλεγμονώδεις ασθένειες. Κλινικές δοκιμές σε ασθενείς με ελκώδη κολίτιδα και άλλες ασθένειες ερεθισμού του εντέρου έχουν αποδειχτεί πολλά υποσχόμενες (Wien Med Wochenschr, 2002; 152: 373-8).
• Σε μία μελέτη, το 82% των ασθενών με ελκώδη κολίτιδα στους οποίους δόθηκε η ρητίνη (350 μιλιγκράμ τρεις φορές την ημέρα για έξι εβδομάδες) πέτυχαν ύφεση έναντι του 75% των ασθενών που πήραν το φάρμακο σουλφασαλαζίνη (Eur J Med Res, 1997; 2: 37-43).
  Ένα άλλο φυσικό αντιφλεγμονώδες είναι η αλόη (aloe vera). Σε μία διπλή-τυφλή δοκιμή, το τζελ αλόης που χορηγήθηκε από το στόμα είχε ως αποτέλεσμα ύφεση της ασθένειας ή βελτίωση των συμπτωμάτων στο 47% των ασθενών σε σύγκριση με το 14% στους οποίους δόθηκε εικονικό φάρμακο (Ailment Pharmacol Ther, 2004; 19: 739-47).
• Άλλα βοηθητικά βότανα είναι τα: Ginkgo biloba, πιπερόρριζα (ginger), φτελιά (slippery elm), τριγωνέλλα (fenugreek) και αρπαγόφυτο (devil's claw). (Carcinogenesis, 2008 Jun 20; J Ethnophamacol, 2008 May 15, Aliment Pharmacol Ther, 2002; 16: 197-205).
• Μελατονίνη. Αυτή η φυσική ορμόνη ίσως είναι χρήσιμη στη θεραπεία της ελκώδους κολίτιδας. (Inflamm Bowel Dis, 2008 Jul 14). Ωστόσο, ενώ η μελατονίνη είναι ελεύθερα διαθέσιμη ως συμπλήρωμα διατροφής στις ΗΠΑ, είναι δύσκολο να τη βρει κανείς στην Μ. Βρετανία και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Επίσης, απαιτείται επιπλέον μελέτη όσον αφορά τις παρενέργειες και τις πιθανές αλληλεπιδράσεις με φάρμακα.
• Υπνοθεραπεία. Μία πρόσφατη Βρετανική μελέτη σύγκρινε μία ομάδα 17 ασθενών με ενεργή ελκώδη κολίτιδα που υποβλήθηκαν σε συνεδρία 50 λεπτών υπνοθεραπείας (με συγκέντρωση στο έντερο) με αντίστοιχη ομάδα ελέγχου που άκουγαν μουσική.
  Τα επίπεδα ιντερλευκίνης 6 στο αίμα (ενός δείκτη φλεγμονής στο σώμα) έπεσαν κατά 53% στην ομάδα που υποβλήθηκε σε ύπνωση, ενώ η ομάδα ελέγχου δεν έδειξε αλλαγές (Am J Gastroenterol, 2008; 103: 1460-9).

Πηγή: Special report - WDDTY