Web
Analytics
Υπογονιμότητα και αυτοάνοσα νοσήματα- Φυσική θεραπεία - Ο Δρόμος για την Θεραπεία

Υπογονιμότητα και αυτοάνοσα νοσήματα- Φυσική θεραπεία

Η υπογονιμότητα πλήττει 1 στα 5 ζευγάρια και τα  περισσότερα ζευάρια υποβάλλονται σε πολλές διαγνωστικές εξετάσεις και δοκιμάζουν πολλά θεραπευτικά σχήματα, στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν οικογένεια.

Η υπογονιμότητα έχει πολλές αιτίες όπως ενδοκρινικές διαταραχές, γυναικολογικές παθήσεις, λοιμώδεις ασθένειες, παθήσεις του κυκλοφορικού συστήματος, γήρανση και υγεία των κυττάρων.

Υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι μερικά φυσιοπαθητικά συμπληρώματα μπορούν να επαναφέρουν την ανοσολογική λειτουργία σε μια πιο φυσιολογική κατάσταση, ώστε να βελτιωθεί η γονιμότητα.

Είναι γνωστό ότι οι αυτοάνοσες παθήσεις όπως ο διαβήτης, η αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα και ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος (ΣΕΛ), συνδέονται με την υπογονιμότητα.

Άλλες αιτίες της υπογονιμότητας όπως η πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια, η ενδομητρίωση και το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών έχουν πολλά αυτοάνοσα χαρακτηριστικά.

Σε πολλές ανεξήγητες περιπτώσεις υπογονιμότητας, μπορεί να εμπλέκονται φλεγμονώδεις διεργασίες ή αντισώματα που κατευθύνονται κατά των ορμονών, παραγόντων πήξης ή αναπαραγωγικών ιστών όπως οι ωοθήκες ή οι όρχεις.

Η έρευνα για την υπογονιμότητα που οφείλεται σε ανοσολογικές διαταραχές (αυτοάνοση υπογονιμότητα) βρίσκεται σε αρχικά στάδια.

Ωστόσο, υπάρχουν πολύτιμες εξετάσεις και θεραπείες που μπορεί  να παρέχει ένας φυσιοπαθητικός στους ασθενείς, που παρουσιάζουν είτε γνωστές αυτοάνοσες διαταραχές και δυσκολία συλλάβουν, είτε τους ακολουθεί η διάγνωση "ανεξήγητη υπογονιμότητα". 

Οι βιολογικοί παράγοντες που εμπλέκονται στην αυτοάνοση υπογονιμότητα ποικίλουν. Αυτοί περιλαμβάνουν ένα πλήθος κυτταρικών και φλεγμονωδών αλλαγών.

Μερικοί από τους πιο συνηθισμένους παράγοντες αναφέρονται παρακάτω.

Ενδομητρίωση

Η ενδομητρίωση έχει πολλά αυτοάνοσα χαρακτηριστικά όπως αυξημένα επίπεδα κυτοκινών (πρωτρΐνες που παράγονται ως απάντηση σε κάποια απειλή και κατευθύνουν την ανοσολογική απόκριση) και ανωμαλίες των Τ-κυττάρων (παίζουν ρόλο στη ρύθμιση της ανοσολογικής απόκρισης) και Β-κυττάρων (είναι υπεύθυνα για τη παραγωγή ειδικών αντισωμάτων). 

Τα μονοκύτταρα του περιφερικού αίματος είναι πιο δραστήρια και τα περιτοναϊκά μακροφάγα αυξάνονται με υψηλότερα επίπεδα δραστηριότητας. Αυτό έχει σαν συνέπεια να απελευθερώνονται περισσότερες φλεγμονώδεις κυτοκίνες.

Υπάρχουν μεταβολές στη δραστηριότητα των Β-κυττάρων και αυξημένη συχνότητα εμφάνισης αυτοαντισωμάτων σε γυναίκες με ενδομητρίωση.

Όπως και στα συνήθη αυτοάνοσα νοσήματα, η ενδομητρίωση σχετίζεται με δραστηροποίηση των πολυκλωνικών Β-κυττάρων, ανοσολογικές ανωμαλίες στις λειτουργίες των Τ- κυττάρων και Β-κυττάρων, αυξημένη απόπτωση, βλάβη ιστών, οικογενειακό ιστορικό, πιθανή γενετική βάση, συμμετοχή περιβαλλοντικών συμπαραγόντων. Επιπλέον, μπορεί να επηρεάζει πολλαπλά όργανα, ακόμη να σχετίζεται και με άλλες αυτοάνοσες παθήσεις.

Τα επίπεδα του TNF-a (βοηθά την ρύθμιση της ανοσολογικής απόκρισης) αυξάνονται στο περιτοναϊκό υγρό ασθενών με ενδομητρίωση.

Σε γυναίκες με ενδομητρίωση, οι ανοσολογικές αντιδράσεις που προκαλούνται από την ΤΗ2 είναι συνήθως αυξημένες.

Μια μελέτη του 2001 διαπίστωσε ότι το 50% των ασθενών με ενδομητρίωση είχαν αυτοαντισώματα στην ενολάση (πρωτεΐνη κυτταρικού τοιχώματος που εκκρίνεται από την κάντιντα-Candida albicans). Η ίδια μελέτη βρήκε αυξημένα επίπεδα αυτών των αντισωμάτων σε ασθενείς που είχαν πολλά αυτοάνοσα νοσήματα.

Αυτοάνοσες παθήσεις του θυρεοειδούς και υπογονιμότητα

Οι ασθένειες του θυρεοειδούς που περιλαμβάνουν αντιθυρεοειδικά αντισώματα σχετίζονται με την υπογονιμότητα και την απώλεια εγκυμοσύνης.

Η αυτοάνοση πάθηση του θυρεοειδούς, ακόμη και εν απουσία υποθυρεοειδισμού, έχει συσχετιστεί με υπογονιμότα και μειωμένη ανταπόκριση στη θεραπεία της γονιμότητας. Έχει επίσης συνδεθεί με αυτοανοσία που σχετίζεται με την γλουτένη.

Η αυτοάνοση πάθηση του θυρεοειδούς μπορεί να οδηγήσει σε υποθυρεοειδισμό ή υπερθυρεοειδισμό, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν τη γονιμότητα και να προκαλέσουν αποβολή.

Άλλες αυτοάνοσες ασθένειες και γονιμότητα

Τα αντιπυρηνικά αντισώματα (ANA) που σχετίζονται με τη στειρότητα μπορούν να εμφανιστούν σε περιπτώσεις όπως τον Συστηματικό Ερυθηματώδης Λύκο, το σύνδρομο Sjogren, το σύνδρομο Raynaud και μπορούν επίσης να ανιχνευθούν σε γυναίκες που έχουν εκτεθεί σε χημικές ουσίες όπως η δισφαινόλη-Α.

Η νόσος του Addison σχετίζεται με αντισώματα κατά των ωοθηκών που μπορούν να μειώσουν την λειτουργία των ωοθηκών και να προκαλέσουν πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια σε σοβαρές περιπτώσεις.

Οι ασθενείς με κοιλιοκάκη μπορεί να έχουν πολλαπλές διατροφικές ανεπάρκειες που μπορεί να οδηγήσουν σε υπογονιμότητα. Η κοιλιοκάκη έχει συνδεθεί με επαναλαμβανόμενες αποβολές, επιπλοκές εγκυμοσύνης και υπογονιμότητα.

Μια μελέτη του 2010 διαπίστωσε ότι το 5-10% των γυναικών με ιστορικό θνησιμότητας, επαναλαμβανόμενη αποβολή, ενδομήτρια υπολειπόμενη ανάπτυξη και υπογονιμότητα ήταν θετικό στην τρανσγλουταμινάση IgA σε σύγκριση με το 1% της ομάδας ελέγχου.

Η υποβόσκουσα κοιλιοκάκη μπορεί να κύρια αιτία της ανεξήγητης στειρότητας.

Περίπου στο 20% των γυναικών με πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια (POI), μπορούν να βρεθούν αυτοάνοσοι παράγοντες.

Η πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια μπορεί να συνδεθεί με αυτοάνοση πάθηση του θυρεοειδούς, ασθένεια του Addison, Συστηματικό Ερυθηματώδη Λύκο ή να έχει άγνωστη αιτιολογία.

Οι γυναίκες μπορεί να έχουν αντισώματα κατά των ωοθηκών ή των αναπαραγωγικών ορμονών όπως η FSH.

Τα αντισπερμερή αντισώματα είναι μια άλλη αιτία της υπογονιμότητας, τα οποία μπορεί να εμφανιστούν στους άνδρες και στις γυναίκες.

Συχνά εμφανίζονται στους άνδρες μετά από αγγειεκτομή και δεν επιτρέπουν την αντιστροφή της.

Τα αντισπερμερή αντισώματα επηρεάζουν την ικανότητα του σπέρματος να διεισδύσει στο ωάριο ή μειώνει την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων καθώς προσκολλούνται στην ουρά τους.

Έχουν επίσης συνδεθεί με τα αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα.

Τα αντισπερμερή αντισώματα παράγονται γενικά από το CD19+/5 (βιοδείκτης για την ανάπτυξη των B-κύτταρων) και σχετίζονται με αυξημένα φυσικά φονικά κύτταρα (natural killer cells) και αντισώματα κατά του DNA.

Αυτοάνοσες διαταραχές της πήξης του αίματος

Διαταραχές με αυξημένα αντισώματα αντιφωσφολιπιδίων (APA), όπως τα αντισώματα κατά της καρδιολιπίνης, προκαλούν υπερπηκτική κατάσταση στο αίμα και μπορούν να συσχετιστούν με την αδυναμία σύλληψης και την επαναλαμβανόμενη αποβολή.

Αυτά τα αντισώματα μπορούν να βρεθούν σε συστηματικές αυτοάνοσες παθήσεις όπως ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος ή μόνα τους.

Ανοσολογικά θέματα που σχετίζονται με την αναπαραγωγή

Αναλογία ΤH1/ΤH2

Η επικράτηση των κυτοκινών ΤΗ1 στο αίμα μπορεί να συσχετιστεί με την ανικανότητα σύλληψης ή διατήρησης μια εγκυμοσύνης.

Οι γυναίκες που έχουν υψηλό αποτέλεσμα στην αναλογία TH1 / TH2 έχουν αυξημένη συχνότητα απώλειας εγκυμοσύνης και υπογονιμότητας.

Φυσικά φονικά κύτταρα/ (Natural killer cells/κύτταρα ΝΚ)

Τα αυξημένα ΝΚ κύτταρα του περιφερικού αίματος, σχετίζονται με πολλές συστηματικές αυτοάνοσες παθήσεις, αλλά μπορούν επίσης να βρεθούν σε γυναίκες με ανεξήγητη υπογονιμότητα.

Τα κύτταρα ΝΚ παράγουν τις κυτοκίνες TH1 όπως η ΤΝΡ-άλφα και η ιντερφερόνη γ. Αυτές οι κυτοκίνες συνήθως εμπλέκονται στην κυτταρική τοξικότητα που στοχεύουν καρκινικά κύτταρα και ιούς. Εάν τα ΝΚ κύτταρα και οι κυτοκίνες αυξηθούν πρώιμα στην εγκυμοσύνη, τότε μπορούν να διαταράξουν την ανάπτυξη και την πορεία του εμβρύου.

Η ΤΝΡ-άλφα λειτουργεί ως σήμα για τα άλλα ανοσοκύτταρα, τα οποία στη συνέχεια μετακινούνται στη μήτρα για να επιτεθούν στον εισβολέα που έχει ανιχνευθεί ανοσολογικά.

Μια μελέτη του 1999 διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που είχαν επανειλημμένα αποβολή, είχαν αξιοσημείωτα αυξημένη κυτταροτοξικότητα των κυττάρων NK που σχετίζεται με αύξηση των κυττάρων CD56 + CD16 + και μείωση των κυττάρων CD56 + (δείκτες κυτταροτοξικότητας).

Ένας άλλος ειδικός τύπος των κυττάρων ΝΚ, που ονομάζεται μητρικά κύτταρα NK (uNK), έχει προστατευτικό ανοσοκατασταλτικό αποτέλεσμα στο ενδομήτριο. Η δυσλειτουργία αυτών των κυττάρων έχει συσχετιστεί με την απώλεια εγκυμοσύνης.

Μεταβολισμός ομοκυστεΐνης και φυλλικού οξέος

Τόσο η έλλειψη φυλλικού οξέος όσο και η υπερομοκυστεϊναιμία.είναι γνωστό ότι αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την υπογονιμότητα και τις επιπλοκές της εγκυμοσύνης.

Οποιοδήποτε λάθος στην φυσιολογική λειτουργία τους, που προκαλούνται από γενετικές μεταλλάξεις έχουν συσχετιστεί με αυτοάνοσες παθήσεις.

Οι ασθενείς με μετάλλαξη του γονιδίου MTHFR δυσκολεύονται να μετατρέψουν το 5,10-methylenetetrahydrofolate σε 5-methyltetrahydrofolate 5-(methylTHF).

Το methylTHF χρησιμοποιείται για τη μετατροπή της ομοκυστεΐνης σε μεθειονίνη από το ένζυμο συνθάση της μεθειονίνης

Μια μελέτη του 2010 σε μια ομάδα 71 Σουηδών και Φινλανδών γυναικών ασθενών με ανεξήγητη στειρότητα, διαπίστωσε υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης πολυμορφισμών του μεταβολισμού του φολικού οξέος, σε σύγκριση με τις γυναίκες στο γενικό πληθυσμό.

Τα αυτοαντισώματα που αναστέλουν τους υποδοχείς του φυλλικού οξέος έχουν επίσης συνδεθεί με την υπογονιμότητα.

Οι διαταραχές στο μεταβολισμό του φυλλικού οξέος μπορεί να οδηγήσουν σε μειωμένη κυτταρική διαίρεση, παραγωγή φλεγμονωδών κυτοκινών, αλλαγμένο μεταβολισμό του νιτρικού οξειδίου, αυξημένο οξειδωτικό στρες, ανώμαλες αντιδράσεις μεθυλίωσης και θρόμβωση. Αυτό προκαλεί προβλήματα με την ωοθυλακιογένεση και την δημιουργία ή την διατήρηση μιας υγιούς εγκυμοσύνης. Από την άλλη μεριά, στους άνδρες μπορεί να επηρεάσει τη σπερματογένεση.

Εργαστηριακές εξετάσεις

Υπάρχουν σημαντικές εργαστηριακές εξετάσεις για ασθενείς που έχουν ανοσολογικά προβλήματα σε συνδυασμό με προβλήματα γονιμότητας.

Εκτός από τις γενικές και ενδοκρινολογικές εξετάσεις για την υπογονιμότητα, πρέπει να ελέγξετε την ομοκυστεΐνη,

C-Αντιδρώσα Πρωτεΐνη (CRP), ταχύτητα καθίζησης ερυθρών (ΤΚΕ), αντιπυρηνικά αντισώματα (ANA), αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα (APA), μερική θρομβοπλαστίνη (partial PTT),  χρόνος μερικής θρομβοπλαστίνης (ΡΤΤ), θειική δεϋδροεπιανδροστερόνη  (DHEA-S), TSH, αντιθυροσφαιρίνη,  υπεροξειδάση των αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων (anti-TPO), γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HBA1C), γενική εξέταση αίματος (CBC), ημερήσια κορτιζόλη, MTHFR και μεθυλίωση. Επιπλέον, πρέπει να κάνετε εξέταση για candida και ευαισθησία σε γλουτένη.

Κλινικά, έχω διαπιστώσει ότι τα βέλτιστα επίπεδα ομοκυστεΐνης θα πρέπει να είναι 8 mmol / L ή χαμηλότερα σε ασθενείς με αυτοάνοσους παράγοντες υπογονιμότητας.

Η αναλογία TH1/TH2 μπορεί να φανεί χρήσιμη για την επιλογή της θεραπείας. Επιπλέον, πρέπει να λάβουμε υπόψη τα ΝΚ κύτταρα και τις μεταλλάξεις του γονιδίου MTHFR.

Αυτοάνοση υπογονιμότητα: Θεραπείες της κλασικής ιατρικής

Οι θεραπείες ποικίλουν ανάλογα τα αποτελέσματα των εξετάσεων και περιλαμβάνουν χαμηλή δόση ασπιρίνης, αντιπηκτικά, κορτικοστεροειδή, αναστολείς TNF-άλφα, ανοσοποίηση των γυναικών υπό τη μορφή ενδοφλέβιας χορήγησης ανοσοσφαιρίνης G (IVIg), ανοσοποίηση των γυναικών με λεμφοκύτταρα πατρικής προέλευσης ή τρίτου ατόμου (LIT).

Συχνά συνδυάζονται με εξωσωματική γονιμοποίηση ή με άλλες υποβοηθούμενες αναπαραγωγικές μεθόδους.

Φυσιοπαθητική θεραπεία

Μπορούν να εφαρμοστούν ορισμένες από τις παρακάτω θεραπείες, αφού εξεταστούν διεξοδικά συγκεκριμένοι αυτοάνοσοι παράγοντες.

1. Για να μειωθούν οι φλεγμονώδεις κυτοκίνες TH1 που επικρατούν στο αίμα, οι ασθενείς χρειάζεται να λάβουν εκχύλισμα θαλάσσιου πεύκου (100mg, 2 φορές την ημέρα), ρεσβερατρόλη (100mg, 2 φορές την ημέρα) και πράσινο τσάι EGCG (300mg κατεχίνες, 2 φορές την ημέρα). Το θαλάσσιο πεύκο και η ρεσβερατρόλη αναστέλλουν επίσης τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων και τη θρόμβωση. Οι αντιοξειδωτικές επιδράσεις αυτών των ουσιών είναι επίσης ωφέλιμες.

2. Η προλίνη (Proline) που είναι πλούσια σε πολυπετίδια, όπως εκείνα που βρίσκονται στο πρωτόγαλα βοοειδών, αποκαθιστά την φυσιολογική ισορροπία των ΤΗ2/ΤΗ1 κυτοκινών.

3. Υψηλής ποιότητας ωμέγα 3

2-3 EPA και DHA gr ημερησίως, που βοηθούν με τις φλεγμονώδεις και θρομβωτικές διαταραχές. Το εικοσιπεντανοϊκό οξύ ( EPA) ρυθμίζει επίσης και τους αυτοάνοσους δείκτες της ενδομητρίωσης

4. L-5-methyltetrahydrofolate 5 γρ ημερησίως, βιταμίνη Β12 1000 mcg (ένα χάπι την ημέρα), βιταμίνη Β6 (ένα χάπι την ημέρα) για να βελτιώσετε τον μεταβολισμό της ομοκυστεΐνης και του φυλλικού οξέος. Ελέγξτε για ιστορικό καρκίνου πριν χρησιμοποιήσετε υψηλή δόση φολικού οξέος.

Trimethylglycine 1000mg (ένα χάπι την ημέρα) μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση των επιπέδων ομοκυστεΐνης σε επιλεγμένους ασθενείς

5. N-Acetyl Cysteine (NAC) 600 mg, 2 φορές την ημέρα. Μειώνει τις φλεγμονώδεις κυτοκίνες. Βελτιώνει την αυτοάνοση πάθηση του θυρεοειδούς.

Το NAC επίσης βελτιώνει τους παραμέτρους της βασικής ανάλυσης σπέρματος (όγκος, pH, ρευστοποίηση, γλοιότητα (ή ιξώδες), συγκέντρωση σπερματοζωαρίων, κινητικότητα και μορφολογία). και την οξειδωτική κατάσταση και την ποιότητα του ενδομητρίου. Επιπλέον, προστατεύει τις ωοθήκες από την φυσική και οξειδωτική βλάβη και βοηθά στην αποτοξίνωσης του ήπατος

6. Για ασθενείς με θυρεοειδικά αντισώματα, Ι-selenomethionine 200 mcg ημερησίως.

Αν υπάρχει υποθυρεοειδισμός μπορεί να ενδείκνυται η θεραπεία με βιομιμητικές ή βιοπανομοιότυπες ορμόνες (Bioidentical Hormones), για την αποφυγή αποβολής. Τα ιχνοστοιχεία για τη λειτουργία του θυρεοειδούς είναι επίσης ωφέλιμα.

7. Το συμπλήρωμα διατροφής Thyroid protomorphogen μπορεί να φανεί χρήσιμο σε ασθενείς με αντιθυρεοειδικά αντισώματα. Αυξήστε την δοσολογία αργά, μέχρι 1 χάπι 3 φορές την ημέρα.

8. Όσοι έχουν διαγνωστεί με κοιλιοκάκη, θα πρέπει να εξαλείψουν την γλουτένη από την διατροφή τους.

9. Προβιοτικά 20 δισ. CFU ημερησίως. Εναλλάσσετε τα στελέχη κάθε μήνα για να ρυθμίσετε την ανοσία και να επισκευάσετε την επένδυση του εντέρου. Αν έχετε candida θεραπεύστε την.

10. Υποστηρίξτε την αποτοξίνωση του συκωτιού.

11. Η βιομιμητική προγεστερόνη αποτελεί έναν ισχυρό ανοσοκατασταλτικό παράγοντα ικανό να εμποδίζει τόσο την απελευθέρωση όσο και τη δράση των κυτοκινών. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην ωχρινική φάση του κύκλου για να υποστηρίξει την πρώιμη εγκυμοσύνη.

12. Η DHEA (δεϋδροεπιανδροστερόvη) μπορεί να είναι χρήσιμη στην πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια, να βελτιώσει την πορεία της εγκυμοσύνη και να μειώσει την πιθανότητα αποβολής στις περιπτώσεις που η μητέρα βρίσκεται σε προχωρημένη ηλικία.

Έχει επίσης βρεθεί ότι είναι επωφελής στη θεραπεία της αυτοάνοσης πάθησης και στη μείωση της δραστικότητας των ΝΚ κυττάρων.

Η DHEA πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο μετά από αξιολόγηση των εξετάσεων της θειικής δεϋδροεπιανδροστερόνης (DHEA-S) και των ανδρογόνων στον ορό αίματος.

Η δόση προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες των ασθενών, αλλά συχνά είναι 25 mg, 3 φορές την ημέρα ή λιγότερο.

13. Στρες και υπογονιμότητα

Η αντιμετώπιση του στρες είναι πολύ σημαντική σε όλους τους ασθενείς που εμφανίζουν υπογονιμότητα. Οι αυτοάνοσες παθήσεις επιδεινώνονται από το στρες, καθώς μπορεί να αυξήσουν την ανοσία και να μεταβάλουν τον λόγο TH1/TH2.

Οι θεραπείες για την τόνωση των επινεφριδίων, ο επαρκής ύπνος, η γιόγκα και ο διαλογισμός μπορούν να βοηθήσουν.

 

Μετάφραση/απόδοση από το www.dromostheraoeia.gr με πληροφορίες από το White Lotus Clinic

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
Fiona McCulloch ND

Φυσιοπαθητικός
Eιδική σε θέματα υπογονιμότητας

Ιστότοπος: https://ivf.ca/

Κολύμβηση

Video

O Δρόμος για την Θεραπεία αποτελεί το site στον χώρο της υγείας, που απευθύνεται σε ασθενείς, ενημερώνοντάς τους για θέματα κλασικής ιατρικής αλλά και εναλλακτικών θεραπειών.

Η ιστοσελίδα περιέχει πληροφορίες και άρθρα, με σκοπό την ενημέρωση και μόνο. Στην περίπτωση που θέλετε να εφαρμόσετε μία θεραπεία που αναγράφεται στο dromostherapeia.gr, επιβάλλεται να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Η πληροφόρηση που δίνεται εδώ δεν είναι, δεν μπορεί και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σαν βάση για διάγνωση ή επιλογή θεραπείας.
Ο dromostherapeia.gr δεν φέρει καμία ευθύνη για τυχόν λάθη ή παραλείψεις ή οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει που να έχει σχέση με υλικό που περιλαμβάνεται σ’ αυτήν.